YAZILAR

ANA SAYFA    RESİMLER    YAZILAR    EĞLENCE    

GÜLÜYORUM HAYATA

Ah ah gülüyorum, eğleniyorum
gözlerin derinliklerindeki o çilekeş hayata
o hayat varya o hayat
kimi zaman gülen, kimi zaman heyecanlanan,
güldüren o hayat
ne zaman ne yapacağı belli olmuyor
gözlerdeki sevinçle, tasayla

o hayat gözlerin derinliklerinde saklı
derinlikler çöldeki kumun içinde,
okyanusların karanlıklarında saklı
kolay kolay çıkartamıyorsun yeryüzüne
derinlikler haykıramıyor yankılanamıyor
şelalerin gözünde
bir düşün çıkartabıldın mi çöldeki kumdan
kurtarabildin mi okyanusun gizinden
o zaman ne olacak
hayat mı sana gülecek
içindeki sen mi hayata gülecek
o zaman kahkahalar oluşuverecek şelalelerin gözünde
çöllere bile gülücük götürecek şelaleler
bu gülücükler okyanus olacak gönüllerde
o zaman gülen kim olacak
sen mi? ben mi?

GECELER

Aradıklarımı aramak,hayatı aramak,gözleri aramak
birde aradıklarını bulamamak var işin içinde
kaybolmak var derinliklerde
düşündün mü hiç boğulacağını, kaybolacağını
hiç hissettin mi kalbinin titrediğini
selamlar gecikti,gülücük gecikti,hayat gecikti
kayboldu gözler gözlerimde,hayatımda
gerçekler oluşuverdi aniden düşler bitti
hayaller bitti rüyalarımda
sevinemedin gülemedin hayatın gerçeklerini görünce
hayat bir gün de ters dönmedi
sorun oldu gülmeler, sebeb oldu ağlamalar
süzüldü umutsuzluklar,gömüldü heyecanlar
hortlayıp çıkmadı yeryüzüne
dertleşmedi,bulmadı,görmedi

geceler sessizleşti,dertler bütünleşti
sevimli gelmedi geceler karadıkça karardı
yakınlaşmadı, uzaklaştıkça uzaklaştı gözler
sebeb olmadı,ecel kokmadı,hayat bulmadı
morardı kaldı kangıren oldu verem oldu

geceler kayboldu bulunamadı bir ömür boyu
görünmedi hiç bir tarafta,saklandı, oyun oynadı
dalga geçti dalga geçebildiğiyle
güldü,eğlendi Kategoriler
geceler yalnızlık oldu,tekbaşına kaldı
hiç beraber olmadı
çekildi köşesine dinledi sessizliği
hiç kaybolacağını düşünmedi,hiç ağlayacağını düşünmedi
dertleşmedi hiç kimseyle
kimseyle gülmedi, ağlamadı
sadece yalnız kalmak istedi
ve de başardı yalnız kalmayı bir olmayı

geceler birde kardelen çiçeği oldu
hayat buldu, gözü oldu,derman oldu,sonra da ferman
buna hayran oldu papatyalar. bahar çiçekleri

geceler sene oldu, ömür oldu,asır oldu
bir sefer de an olmadı
bitmedi,dolmadı zaman
Sen Benim Hiç Bir Şeyimsin


Sen benim hiç bir şeyimsin.
Yazdıklarımdan çok daha az
Hiç kimse misin bilmem ki nesin?
Lüzumundan fazla beyaz.
Sen benim hiç bir şeyimsin,
Varlığın yokluğun anlaşılmaz.

Galiba eski Liman üzerindesin
Nasıl karanlığıma bir yıldız olmak
Dudaklarınla cama çizdiğin.
En fazla sonbahar otellerinde
Üniversiteli bir kız uykusu bulmak.
Yalnızlığı öldüresiye çirkin
Sabaha karşı öldüresiye korkak
Kulağı çabucak telefon zillerinde.

Sen benim hiçbir şeyimsin
Hiç bir sevişmek yaşamamışlığım
Henüz boş bir roman sahifesinde
Hiç kimse misin bilmem ki nesin?
Ne çok çığlıkların silemediği
Zaten yok bir tren penceresinde

Sen benim hiç bir şeyimsin
Yabancı bir şarkı gibi yarım
Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak
Hiç kimse misin bilmem ki nesin?
Uykumun arasında çağırdığım
Cocukluk sesinle ağlayarak.

Sen benim hiç bir şeyimsin.

Atilla İlhan

Yaşadıklarımdan Öğrendiğim

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var;
Yaşadın mı,yoğunluğuca yaşayacaksın bir seyi,
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten,
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği.

İnsaan saatlerce bakabilir gökyüzüne,
Denize saatlerce bakabilir,bir kuşa,bir cocuğa
Yaşamak,yeryüzünde,onunla karışmaktır,
Kopmaz kökler sarmaktır oraya.

Kucakladın mı sımsıkı,kucaklayacaksın arkadaşını,
Kavgaya tümkaslarınla,gövdenle,tutkunluğunla gireceksin.
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara,
Bir kum tanesi gibi,bir yaprak gibi,bir taş gibi dinleneceksin.

İnsan bütün müzikleri dinlemeli alabildiğince,
Hem de tüm benliği seslere,ezgilere dolarcasına.
İnsan balıklama dalmalı içine hayatın,
Bir kayadan,zümrüt bir denize dalarcasına.

Uzak ülkeler çekmeli seni,tanımadığın insanlar.
Bütün kitapları okumak,bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın.
Değişmemelisin hiçbir şeye bir bardak su içmenin mutluluğunu,
Fakat ne kadar sevinç varsa, yaşamak özlemiyle dolmalısın

Ve kederi de yaşamalısın,namusluca,bütün benliğinle
Çünkü acılar da sevinçler gibi,olgunlaştırır insanı.
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz kanı.

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var;
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın,ırmaklarla,göğe bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey,hayata sunulmuş bir armağandır.
Ve hayat,sunulmuş bir armağandır insana.

Ataol Behramoğlu

      3              8    9     10   11   12   13   14   15